ДИССИМИЛЯЦИЯ

ж мн. нет dissimilyasiya (1. ayrılma, dağılma, pozulma; 2. dilç. bir-birinə bənzər iki səsdən birinin başqa səslə əvəz olunması hadisəsi; məs.: “zərər” sözündəki ikinci “r”-in ‘l’ ilə deyilərək “zərəl” kimi tələffüz olunması).

ДИССИМИЛЯТИВНЫЙ
ДИССИМУЛИРОВАТЬ

Digər lüğətlərdə

замере́щиться иммане́нтный к ма́сти корыстолю́бие лагма́н ле́и надбро́вница нерассуди́тельность переи́грывать склепа́ть бурса́к разбры́згать эксце́нтрик алажь помцы cartridge-body Gipsy-rose grindingly multiphoton serape thick-set zest истукан платить полушка