м mus. dissonans (1. ahəngsizlik, qarışıqlıq, uyğunsuzluq (səslərdə); 2. məc. pozğunluq, ixtilaf).
м mus. dissonans (1. ahəngsizlik, qarışıqlıq, uyğunsuzluq (səslərdə); 2. məc. pozğunluq, ixtilaf).
диссонанс (1. музыкада сесерин сад садав кьун тавурвал. 2. пер. умуми къайдадив, умуми гьалдив кьан тийизвай, амайбрувай лап тафаватлу гьал)
Tam oxu »-а; м. (франц. dissonance) см. тж. диссонансный 1) муз. Негармоническое сочетание звуков (противоп.: консонанс) Оркестровый диссонанс. Уловить диссонанс в звучании скрипок. 2) То, что не соответствует
Tam oxu »