сов. dan. 1. vurmaq, vurub qurtarmaq (payaları və s.); 2. çırpıb qurtarmaq (xalçanı və s.); 3. qırıb qurtarmaq, sındırıb qurtarmaq (qab-qaçağı və s.); 4. (... qədər) döymək, доколотить до смерти ölüncə (ölənə qədər) döymək.
сов. dan. 1. vurmaq, vurub qurtarmaq (payaları və s.); 2. çırpıb qurtarmaq (xalçanı və s.); 3. qırıb qurtarmaq, sındırıb qurtarmaq (qab-qaçağı və s.); 4. (... qədər) döymək, доколотить до смерти ölüncə (ölənə qədər) döymək.
-лочу, -лотишь; доколоченный; -чен, -а, -о; св. см. тж. доколачивать что разг. 1) Окончить, довести до предела вколачивание или выколачивание чего-л. Доколотить оставшиеся гвозди. Доколотить ковёр. 2)
Tam oxu »