ДУЬЗЕН

сущ.; -ди, -да; -ар, -йри дуьз чилин чка. Бязи чкайрилай кьакьан хьана хкаж хьанвай дагъдин тепейри ва шим квай чархари, вацран экуьнин вилик пад кьуна, дуьзен тӀулариз серинхьен гузвай. А. Ф. Лянет. Дуьзендин районрай бязи хизанар дагълара авай виликан чпин хуьрериз куьч. хьижез башламишзава. - К., 1991, 22. Ӏ. Лезгийрин гуьзел, гьар са няметдалди девлетлу дуьзенар душманрин - зилийрин гъиле гьатна. 3. Гь. Лезгийрин риваят. 1721 - йисуз 8 агьзур лезгиди Генжедин ва Тифлисдин арадавай чӀехи дуьзенда шагьдин 40 агьзур атлудикай ибарат гужлу кьушун дарбадагъ авуна. Мегь. М. Лезги тӀвар алатӀа. Хайи ватан дагълар тирла, Гьинай гъин ваз дуьзенар?! С. Рази я зи Ватандал. Антонимар: дагъ, кутӀал, тик.

ДУЬЗДИ
ДУЬЗЕН

Digər lüğətlərdə