араб, сущ.; ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) инсанрин, гьукуматрин къарши кьве терефди сада масад кьин патал ийизвай женг. - Седеф хала, лагьана Магьмуда, - мехъерик фидайдан гъиле таратӀ, дяведиз фидайдан гъиле пайдах хьана кӀанда. З. Э. Куьгьне кавхаяр пӀуртӀ. Дяведин вахтунда ам школадай катна. 3. Э. Мехъер кьуьл туш. 2) чӀуру ниятралди масад гатана, кьена жуваз гъалибвал къазанмишдай мярекат. Исятда чун, Дагъустандин халкьар, дяведин тӀвар кьур кьван, къарсатмиш жезва. И. Яралиев. Шарвили! Шарвили! Шарвили! 3) къалмакъал. КӀвалени ви дявед крар гур жеди. Е. Э. Гьая тийижир паб. Дишегьли дяведиз я... кьегьал. Е. Э. Герек туш. Битмиш тавуртӀа на нагагь, Пара жед куь дяве, дезгягь. АтӀуз вичинрушан никягь Гуч хийирбегьер къавумди. С. С. Инсафсуз къавум. Синонимар: гъавгъа, къал, саваш. Антоним: ислягьвал, меслят.
* дяве авун \[тухун\] гл., ни нихъ галаз женг чӀугун. Гагь ийиз на дяве, саваш... С. С. Дагъустан. Хуьре амай кулакрихъ галазни чна дяве тухуда. А. Ф. Газет. ИкӀ физава йикъар-йифер Тухуз гьарнихъ къати дяве. А. Ф. Лянет. За къуллугъай частуна аскерар Афгъанистанда дяве авун патал гьазурзавай. А. Къ. Жуьгьенар.