прил. 1. sürülmüş; miniyə öyrədilmiş, qoşquya öyrədilmiş (at); 2. gediş-gəlişli, çox işlənmiş; езженая дорога çox işlənmiş yol.
прил. 1. sürülmüş; miniyə öyrədilmiş, qoşquya öyrədilmiş (at); 2. gediş-gəlişli, çox işlənmiş; езженая дорога çox işlənmiş yol.
1. акьахиз (кутIуниз) вердишнавай. 2. ишлемишнавай, кIвачи тIушуннавай, инсанар къекъвенвай (рехъ)
Tam oxu »-ая, -ое; -жен, -а, -о., разг. 1) Приученный к езде, объезженный. Езженый конь. 2) Такой, по которому много ездили; торный (о дороге, пути) Е-ая дорога.
Tam oxu »