араб, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра 1) диндин къалунрай, и дуьньяда диндин тӀалабунар, истемишунар кьилиз акъудай кас кьейила, ада а дуьньяда шад уьмуьр давамар хъийидай гуьзел чка. Квез хьайитӀа, зи мурад я, Женнетда макан, къарияр. Е. Э. Къарийриз. Ина чаз азадвал хуш я, ана женнет. Жуван рехъ хкяна кӀанда. А. А. - За капӀ, Аллагьди зун женнетдиз ракъуррай лагьана ваъ, жегьеннемдин цӀукай зун хуьн патал ийизва, - лугьудай зи чӀехи бубади. Ш. Ш. Аллагьдин кьадардалди 2) куьч. гуьрчег чка(яр). Бязибру тарифда Женнет я лугьуз Ахцегьар... X. Т. Ахцегьар. Вуна женнет ая макан, Заз куьмек ая, я Ребби. А. Гь. Минажат. Зи хайи чил женнет я заз, ам зи сурни лакьан я зи. Ас. М. Гъехелар. Дуьнья женнет хьиз иер я, зи гуьзел, Вун захъ галаз санал алай кьван чилел. И. Ш Кьудар. Антоним: жегьеннем. 3) ( чӀехи гьарфуналди - Ж) дишегьлидин хас тӀвар: Женнет.
* женнетдин анарар \[кьве анар\] шиир, сущ. рушан, дишегьлидин мамар. Женнетдин анарарни алай хурал. Е. Э. Заз булахдал яр акуна. Женнетдин кьве анар алай тик хурал. Е. Э. Заз булахдал яр акуна.
* женнет(дин) багъ шиир, сущ. 1) динди къалурзавайвал, а дуьньяда халис мусурманри шад уьмуьр давамар хъийидай гуьзел, мублагь чка. Са кӀвал ава женнет багъда, Безетмишна араснавай. Е. Э. КӀани ярдиз. Женнет багъдай атай хьтин... Кияр шив ваз мубарак хьуй.. Е. Э. БалкӀандин тариф. 2) куьч. гуьзелвилелди тафаватлу чка. Дуьзмашайла хурал са женнетдин багъ, Къерехда авайдаз са емиш гудачни? Е. Э. Ваз зи гьалдикай хабар авачни?
* женнет либас шиир, сущ. гуьрчег партал. Женнетдин либас алукӀна, Безетмишна вучраснава. Е. Э. КӀани ярдиз.
* женнетдин рейгьан шиир, сущ. кӀаниди. Пагь, ви къамат - вун женнетдин рейгьан я. Е. Э. Багьалу яр.
* женнетдин цуьк шиир, сущ. кӀаниди. Вун хвашгелди, сафагелди, Чан женнетдин цуьк, севдуьгуьм. Е. Э. Вун хвашгелди, сафагелди.