ЖУМЛА

араб, куьгь., прил.; 1) вири. Жумла алем эфенди хьуй. Е. Э. Дуьньядиз. Жумла махлукьатдин пейкар ханумрин мугьман я зун къе. Е. Э. Хьана. Жумла алем халкь авур устад я хьи. Е. Э. Вун я хьи. 2) граммат., куьгь. предложение. АкьалтӀай фикир лугьузвай са гафуниз ва я са шумуд гафуниз жумла лугьуда. Гь. Гь. Грамматика.

ЖУМАРТЛУВАЛ
ЖУНА