прич., прил. 1. vurulmuş, çalınmış (mıx və s.); 2. doldurulmuş; tıxanmış; 3. kəsilmiş (mal); 4. məc. yazıq, zəlil, məzlum, aciz, fağır, dilsiz-ağızsız.
прич., прил. 1. vurulmuş, çalınmış (mıx və s.); 2. doldurulmuş; tıxanmış; 3. kəsilmiş (mal); 4. məc. yazıq, zəlil, məzlum, aciz, fağır, dilsiz-ağızsız.
1. ягъай, янавай; забитый гвоздь ягъай мих. 2. сивив кьван ацIай, ацIурнавай; сарай, забитый дровами кIарасривди ацIурнавай тевле
Tam oxu »-ая, -ое. см. тж. забитость Доведённый до отупения; запуганный или крайне робкий (о человеке) Забитый человек.
Tam oxu »