сов. 1. parıldamaq, şəfəqlənmək, şəfəq vermək, işıldamaq; parıldamağa başlamaq, işıldamağa başlamaq; 2. üzü gülmək, gözləri parıldamaq (sevincdən).
сов. 1. parıldamaq, şəfəqlənmək, şəfəq vermək, işıldamaq; parıldamağa başlamaq, işıldamağa başlamaq; 2. üzü gülmək, gözləri parıldamaq (sevincdən).
-яю, -яешь; св. 1) от чего Начать сиять; стать сияющим. Засияла звезда. Засияла заря. Лицо засияло от радости. 2) Появиться, показаться (о чём-л. сияющем, блестящем) Засиял купол церкви. Заря засияла
Tam oxu »