ЗИЛ

1. züy, ikinci səs, köməkçi səs; 2. zil; зил ван zil səs; зил перде zil pərdə (tarda, sazda və s.); * зил кьун a) züy tutmaq, dəm tutmaq; müşayiət etmək, bərabər çalmaq; b) məc. hə-hə demək, bəli-bəli demək, təsdiq etmək (başqasının fikrini); c) məc. birgə oxumaq, təkrar etmək (başqasının sözlərini); ç) məc. dan. məclis qurmaq, qədəh-qədəhə vurmaq.