|| ИНАНМИШУН гл., ни-куь вуж-вуч, нихъ-квехъ; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, -мир; инанмишар авун, инанмишар тавун, инанмишар тахвун, инанмишар хъийимир лугьузвай гафар, фикир, ийизвай кар дуьзди тирдахъ, туширдахъ са шакни авачир гьиссдиз гъун. Гьар сеферда важиблу собранийриз ва совещанийриз фидайла, чун, райондин работникар, ам гилан девирдив кьунвай гьалда парталар алукӀун герек тирдахъ инанмишариз алахъдай. Гь. А. Поэзиядин жавагьирар яратмишайди. Ви гьалари квез, жегьилриз, чи жегьилвиликай чир хьун артухан кар туширдахъ зун инанмишарна. Я. Я. Агалай сандух.... руш и кӀвалах дуьшуьшдай хьанвай кар я лугьуз гада инанмишариз гзаф алахъна. Я. Я. Агалай сандух. Вуна зун инанмишарна, Бег. А. А. Пад хьайи рагъ. Абдулбаридин уьмуьрдин тежрибади, инсанпересвили, бажарагъди зун, чи арада Нурият хьтин инсанар авайдахъ ва жедайдахъ, инанмишарзава. Гь. Гьемзетов. Абдулбари Магьмудовакай гаф.