ИСИТӀА

фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гъуьрни вирт (ва я шекер) акадарна цӀал гьазурнавай ширин затӀ. Савдагардин пабни, авуна иситӀаяр, фар, экъечӀна фида пӀирелди. Ф. Савдагардин папанни фекьидин кьиса. Гуны гвай рушариз ширинлухар гудай: какаяр, пампасияр, шуьреяр, пахлаваяр, иситӀа ва гьич са затӀни тагудай кӀвалерни жедай. Р. Гь. Чун чаз килигайла. Хунчайрани авай гьа: иситӀаяр, мехкӀуьт, шуьреяр, гузанаяр, нутӀуф, рганвай верчер ва маса ширинлухар. Н. Меликов. Яран сувар меркезда || ЛГ, 2000, 23. ӀӀӀ. * ксай мисик иситӀа жагъидач.

ИРССАГЬИБ
ИСКИ

Digər lüğətlərdə