КАНБАР

(-ди, -да, -ар) 1. göy halında narın doğrayaraq duza qoyulmuş dağ pəli, nanə və s.(ayrana, qatığa qatmaq üçün); сурарин канбар pəl tutması; 2. məc. dan. həftəbecər (qarışıqlıq mənasında); * канбар хьун yanmaq, xarab olmaq, çürümək (vaxtında yığılmamış, yağışa düşmüş ot haqqında).