ж (мн. карги) 1. məh. qarğa; 2. dan. küpəgirən qarı.
1. обл. къаргъа, пехъ. 2. разг. кафтIар (хъел къведай, пис къари, себ гунин гаф я)
-и; ж. (от тюрк. карга - ворона); бранно Злая безобразная старуха. Старая карга.