КАФИР
adj. disbeliever, faithless; unbeliever, irreligious; pagan, infidel.
(-ди, -да, -ар) 1. kafir, qeyri-müsəlman; 2. keç. dinsiz, laməzhəb; * кафир хьун kafir olmaq, başqa dinə keçmək (müsəlman haqqında); кафирд(ин) хва ка
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) мусурман диндиз аксиди Мегъамедэфендиди лагьана: «Са мусурман цӀуд кафирдин аксина экъечӀун лазим я»
Tam oxu »