фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуланажагъдин шартӀар писди. Кесиб къецел экъечӀайла, пачагьди и сеферда адан гуьгъуьниз фин кьетӀ авуна. Ф. Пачагь кьабулай кесиб. Гъич кьабулич кесибдин гаф, ТагайтӀа ришвет, судуяр. С. С. Судуяр. Вичиз девлет бул авайдаз Кесибар алчах хьана хьи. С. С. Девлетлуяр, чиновникар. Жумартдаз малар, Кесибдаз салар ХупӀ ярашугь я. А. Гь. ХупӀ ярашугь я. Гила инра авай кесибни батрак... А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Кесибда гзаф кӀвалахда, девлет авайда - акьулар гзаф гуда. 3. Р. Веси. 2) куьч. кутуг тавур гьалда авайди. Школадин завхозди уборщицайрив пол чуьхуьдай пекер вугун тийиз, инжикли ийиз, а кесибарни чпин кӀвалерай пек-лек гьуниз мажбуриз хьана. Ш. Исаев. Завхоз. Антоним: варлу.
* кесиб-куьсуьб сущ. кесибар вири санлай. Кесиб-куьсуьбдин кӀвалик квач берекат... А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Хуьре авай Кесиб-куьсуьбриз адан гафар хуш жезва. А. И. Самур.
* кесибдиз пул жагъайла, твадай чка жагьидач мисал садлагьана пул хьайила, инсан вич-вичивай къакъатда.
* кесибдин тӀвар дустарин рикӀелайни алатда мисал кесиб касдикай садани фикир ийидач.