сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кесиб тир гьал. # ~ иле гьатун, ~иле амукьун, ~иляй акъатун, ~илел дамахун. Са вахтара кесибвиляй Касбубадин пекер гзаф цӀару хьанвай, бижгъеррин арадай адан якӀар аквазвай. Ф. Регъуь заманадиз хьурай. Кьадар хьана, кьисмет хьана кесибвал, Дагай крар жеда къиямат, тагьсибвал. Е. Э. Гьая тийижир паб. За кьатӀузва, Сурхая ви ажуз гъалдикай, ви кесибвиликай менфят къачунва. Къ. М. Дагъларин деринрин булахар.
* кип-кесибвал.
* кесибвал авун гл., ни кесибдиз уьмуьр тухун.
* кесибвал кьий! межд. кесиб гьалда авайда Вичи-вичиз ва я вич хьтин масадаз кесибвал чпивай къакъатрай лагьана ишлемишдай зарафатдинни туькьуьлвилин гьиссер квай ибара. Кесиб кас аквадай бенде жагъич, валлагь, - Кесибвал кьий. Адан пай тӀатӀудай бенде жагъич, валлагь, Кесибвал кьий. Е. Э. Кесибвал кьий.
* кесибвилин падеж цӀ., зараф., сущ.; кесибвал. «Кесибвилин падеж: » чӀала ачух авур кас, Вун я, лезги са чӀал артух авур кас. А. Къ.