КЛАДКА

ж 1. (daşla, kərpiclə) tikmə, hörmə; 2. tikmə (hörmə) üsulu; qoyuluş; 3. düzmə, yığma, qalama; 4. tikinti, daş və ya kərpicdən hörülmüş şey; hörgü; 5. только мн. кладки məh. çaydan və ya dərədən keçmək üçün qoyulan ağaclar, tirlər; 6. yumurtlama; 7. məh. axtalama (heyvanları).

КЛАДЕНЫЙ
КЛАДОВАЯ

Digər lüğətlərdə