араб, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра никай ва я квекай ятӀани кхьенвай чарар кӀватӀна цвана сад авунвай затӀ. # ~ къачун, ~ кхьин, ~ бахш авун; ~рин туьквен, ~дин чин, -дин жилд, ~рин сумка, стхадин ~, яцӀу ~, кьелечӀ ~. Ктабдиз дуьз бегьем Девит, чар, къелем ХупӀ ярашугъ я. Е. Э. Квез вуч ярашугъ я. Эй, инсафсуз, гьим я ктаб, Ваз гайи а чӀуру жаваб? Е. Э. Къази. ЦӀаруди, винел вуч кхьенватӀа кӀелни тавуна, ктаб чантадиз сух хъувуна. Б. Гь. Заз эвера. "Лезгинкадал илига" ктабдиз ( 1995 - йис ) сифте гаф кхьей за Седакъет Керимовади лезги эдебиятда кьетӀен вакъиа тирди малумарнай... М. М. Дуьнья кӀвачел къарагъда. Лап студент тир яшарилай эгечӀна за са ктабдикай фикирзава. А ктаб зи рикӀе ава, ам зи руьгьда къекъвезва. Анжах са жуьредани жуьрэт авуна адав эгечӀиз жезвач. А. Къ. Дагъустан шаиррин уьлкве яз ама.
* ктабдин (ктабрин) стиль сущ. ктабдин чӀалаз (ишлемишзавай гафар, предложенийрин къурулуш ва мсб) хас тир кьетӀенвилер вири санлай.