КЪАНБА

сущ.; ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) еке жендек авай кицӀ. Бязи къанба гурар кӀане КутӀуртӀан мекьи жедайд туш. С. С. Бязи къанба. Тум кӀанчӀа кьунавай къанбайри халкьдин суьруьйрал кьаравул чӀугвазва. 3. Э. Кек галкӀизва. 2) ( чӀехи гьарфуналди. Къ) кицӀин лакӀаб. Инлай кьулухъ зеведишди гьар йифиз магазиндин ракӀарал Къанба кутӀунзавай. 3. Э. Кек галкӀизва.

КЪАНАЛ
КЪАНВА

Digər lüğətlərdə