фарс, сущ.; -ди, -да; -ер, -ри, -ра гьарай-эвер. Рушар, къивдин ван галукьай бацӀаяр хьиз, вири санлай кьулухъди элкъвена. Б. Гь. Заз эвера. Къивни уьфтер, гьараяр Къвезвай адан гуьгъуьна... А. Къ. Севрен дерт.
* къив(ер) гун гл., ни низ 1) гьарай-эвер авун. Къив гуз, кьив гуз са гужбаладал чна хипер кӀватӀ хъувуна: А. Ф. Лянет. Арумарум мани ягъиз, къив гузвай ругулрин кӀвалах кьвердавай къизгъин хьана. 3. Э. Булахдал. Вичин къайгъуйрин. дерди-балайрин са пай гададин кӀулаз вегъиз хьунал ам \[С. Сулейманан буба. - А. Г.\] гзаф шад хьанай ва ада аял ишлемишиз, гьасятда, кавхади хьиз, гьараюнар ийиз, къивер гуз башламишнай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. 2) рази туширвал, такӀанвал къалурун патал ийизвай гьарай.
* къив ацалтна нар. гьарай-эвердалди.