КЪИЗИЛ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) хъипи рангунин багьа ва кӀеви металл. Рушари и Аждагьан дин вири къизил, гимиш, якьут авай чкаяр къалурна. Ф. Ирирд юкӀ алай Магьамад пагьливан. - Чна тек са девлетлуйрин малар ваъ, гьатта фена пачагьдин къеледай къизиларни чуьнуьхда, -лагьана халуди. Ф. Халуни хтул. Къизиларни къара пулдай гуз жедач. Е. Э. Бахтсузвал. 2) куьч. гзаф багьа са затӀ. Аферин ваз, ихьтин чӀавуз сабурлувал къизилдилайни багьа я, халудин. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 3) куьч. багьа къашар. Минадал къизилар хьуникай вуч ава кьван? 3. Э. Зун гъавурда акьазвач.

* къизилдин яд ганвай прил. гуьрчег хьун патал махсус алатралди къизилдин руг янавай. Столдал къизилдин яд ганвай тӀурар алай. Р.

КЪИЗИЛ
КЪИЗИЛБАШ

Digər lüğətlərdə