гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; къирмиш авун, къирмиш тавун, къирмиш тахвун, къирмиш хъийимир 1) пуч авун. Ризади вич Красная Армиядихъ галаз фейивал, дяве авурвал, деникинчияр къирмишайвал... ихтилат авурла, виридан чинрик шадвилин хъвер акатдай. А. Ф. Риза. Бакуда эрменийринни мусурманрин арада фитне туна сад-садал гьалдарай чӀавуз Ахцегь Гьажиди и эрменияр къирмишунал гьалдардай шиир туькӀуьрнай ва ана и карда иштарак авур лезгийрин тариф авунай. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. 2) терг авун. Атана агакьна им тамув, якӀв къачуна, им са патахъай агахъна, ида и тамун са пай къирмишна. Ф. Ирид юкӀ алай Магьамад пагьливан. Хандин нуькеррикай сада Гъуьрчехъандилай хандиз: «Ада ви дагълара авай вири гъуьрчер къирмишзава...» -лагьана фитне авуна Къ. М. Рекьин риваятар,