КЬАЦӀУН

(-уз, -ана, -уцӀ) f. 1. bulaşmaq, kirlənmək, bulanmaq, batmaq; ləkələnmək; кьарадай кьацӀун palçığa batmaq; 2. məc. rüsvay olmaq, biabır olmaq, bədnam olmaq, ləkələnmək.
КЬАЦӀУН
КЬАЦӀУРУН

Digər lüğətlərdə