КӀАН-ПАД

1. astar, bir şeyin dal tərəfi; toxunma şeylərin tərs üzü; alt; altlıq; 2. məc. (bir şeyin) iç üzü, gizli tərəfi; * кӀан-пад цавал авун a) tərs üzünü çevirmək (paltar, və s haqqında); b) tərsinə qoymaq, başıaşağı qoymaq, üzüqoylu qoymaq, döndərmək, çevirmək; c) məc. altını üstünə çevirmək, dağıtmaq, qarışdırmaq, töküşdürmək; кӀан-пад цавал хьун a) çevrilmək, devrilmək, dönmək; b) məc. alt-üst olmaq, altı üstünə çevrilmək, dağılmaq, qarışmaq, bərbad olmaq, darmadağın olmaq; c) məc. puça çıxmaq, heçə çıxmaq, pozulmaq.