сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) къастуналди тайин са мурад кьилиз акъудун патал сад хьанвайбур. Алик мектебда туькӀуьрнавай техникрин кӀватӀалда фадлай машгъул жезвайди тир. А. Салимов. ЖедатӀа. 1960 - йисуз КцӀара «рикӀш гаф» тӀвар алай литобъединение тешкилпай. Ам тешкилайбур писателар тир Иззет Шарифов, Забит Ризванов, Теймур Алиханов, Лезги Нямет, Ядуллагъ Шейдаев, Багъиш Багъишев я. А вахтунда и ксариз «кӀватӀалар» лагьана абурун тӀварар чӀурукӀа акъудна, яни абуруз къуллугъар кӀанзава, абуру халкьарин арада мидявал твазва, абур миллетчияр я лагьана рехнеяр кутуна. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. Синонимар: десте, жерге, иерей, луж, къефле, тилит, рамаг. цӀиргъ. 2) сад хьанвай са шумуд майишат. Бязи вахтара кавхавилиз ЦицӀигърин хуьруьн кӀватӀалдик обществодик акатзавай маса хуьруьнвини хкягъун мумкин тир. С. Муслимов. ЦицӀигъ -наме. 3) художественный эсеррин ктаб. Шиир \[ Вирисоюздин Советрин писателрин сьездда Сулеймана азербайжан чӀалал тебрикна рахай. А. Г.\] вири, лезги чӀалаз перевод авуна, Сулейманан шииррин и мукьва акъатай цӀийи кӀватӀалда гузва. М. М. Гь. СтӀал Сулейманан азербайжан чӀалал туькӀуьрай шиирар.