сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра винел пад хъире тир, хъиред къене хвех авай, вични тарцел жедай емиш. # пичӀи ~, -дин тар, ~дин хъире, ~дин хвех. Садбуру заз хъархъ лугьуда, Дад, а тӀвар залай алуда! Шерец лугьуз чав акъуда, Виридалай зун хъсан я. А. М. Гьим хъсан я. Фидай чун и йифиз шумуд дакӀардихъ, Дидейри бухчаяр тадай ракӀарихъ, Вуч хъсан дад авай Яран паярихъ, Бул жедай кӀерецар, паквар, какаяр. С. К. Яран сувариз. Ачухда за мугьмандиз Суфра галайгалайвал: И куьр, кьизил балугъар Самур вацӀун девлет я. И кӀерецар, фундугьар Битмишайди Лечет я. А. Къ. Пешепай. ГьакӀ ам пуд вацра гьалвачидиз кӀерецар михьиз, къаб чуьхуьз хьана. М. Гь. Буржар хьайитӀани алатда хьи... Заз гамни храз чида, тӀанурдиз фу ягъизни, Хъархъун тарциз акьахна юркуналди кӀерецарни кӀвадарайди я за... X. X. "Гзаф тажуб рекьева зун..." * къени кӀерецар.