ЛАЙЛАЙ

сущ.; -иди, -йда; -яр, -йри, -йра аял ахварал фин патал язавай аваз, манидин гафар. Лайлай, бала, лайлай, ГъвечӀи бала, лайлай! Ф. Сад лагьайди вун я, диде, чан диде. Къенин юкъузни ама зи япара а Ви лайлайдин назик, ширин ван, диде... Х. Т.

* лайла(яр) ягъун гл., ни низ аял ахварал ракъурдай авазар ягъун, манидин гафар лугьун. Вуна зун айибмир, чан вах. Зун гила кьуьзуь хьанва. Жуван бицӀи хтул метӀерал эцигна лайлаяр ягъунихъ, пагь, акьван зи вил гала хьи. А. Р., Я. Я. Хендедадин мехъер. Зи дуьнья, вун тангар алай дар кьеб я, Дидеди зун лайлай ягъиз ксурай. М. Агьмедов. Зи дуьнья. Амма гила а мишекъат йисара шад манияр лугьудай, чаз лайлаяр ядай къавах, на лугьуди, чахъ гъариб хьана, шехьзава. Р. Гь. Зи ирид стха.

ЛАЙИХСУЗДАКАЗ
ЛАК