ЛУТУ
n. roisterer, bacchanal, hedonist.
(-ди, -да, -яр) 1. lotu, cüvəllağı, fırıldaqçı, tülüngü, haramzadə; kələkbaz, hərif; лутудин чӀал лутудиз чида
Tam oxu »1. гуляка, кутила; забулдыга. 2. сорвиголова. 3. плут, мошенник : лутудин чӀал лутуйриз чир жеда (погов
Tam oxu »араб, прил. амалар чидай, гьарамзадавал квай. И Хурхур Агъмед авай хуьре са луту гада авай. Ф. Хурхур Агъмед
Tam oxu »сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) амалдар кас, гьарамзада. Им инал туна, луту пачагьдин патав фида Ф
Tam oxu »