араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра дериндай негь авуннн, пислемишунин гафар, гьиссер. - А заманади несилдилай-несилдал къвез гьамиша лянетар къачудайвал я, Алимегьамед дах. А заманадин инсанрик тахсир квачир, тахсиркарар залумар тир. А. Ф. Бубадин веси. Фашизмдиз, пехъи кьилериз адан, Чинеба кьар алчах кицӀериз бирдан, Лянет, лянет вири гъвечӀи-чӀехидан! гьар патахъай къе гузвай къимет я ваз: "Ахтфу, душман, еке лянет я ваз!"Х. Т. Лянет. И эйбежер, усал гьалар, сифетар арадал гьайи куьгьне девир шаирди гьамиша лянетдалди рикӀел хкиз хьана. М. М. М. ЧӀехи шаир. Синоним: лянет. Антоним: баркалла.
* лянет авун гл., ни низ негь авун. - И карди зун а девирдиз, авамвилиз датӀана лянет авуниз мажбур авунва. А. Ф. Бубадин веси. Вахъ рикӀни ава ман?! - Эхь, захъ рикӀ ава. Ада ваз уьмуьр амай кьван нифрет, ахпа лянет ийида. Къ. М. Экуь инсан. Синоним: лянетламишун.
* лянет хьурай (хьуй)! межд. 'нифретдин, пислемишунин гафар кьилел атуй' манадин экъуьгъун Адан рикӀел херай касдиз лянет хьуй, Гила чиррай а хер сагъар хъийирвал. А. С. Къуй дуьньядал гзаф хьурай. \[Рамазан\]. - Лянет хьуй ваз, ахмакьдин хва ахмакь... За ваз шумудра лагьанай хьи, абурун гафарахъ вун инанмиш жемир! Ж. Эфендиев. Азадвилин рекье.