МАЙДАН

(-ди, -да, -ар) 1. müxt. mən.: meydan; базардин майдан bazar meydanı; тӀигъдин майдан döyüş meydanı; 2. məc. fürsət, imkan; əlverişli şərait; майдан гун meydan vermək, imkan vermək; балкӀан жагъида, майдан жагъидач. Ata. sözü at ələ düşər, meydan ələ düşməz; * майдан гьалун meydan sulamaq, hökmranlıq etmək, mənəm-mənəm demək; майдан кӀелун meydan oxumaq, döyüşə çağırmaq, hədələmək; майдандай катун meydandan qaçmaq, dala çəkilmək, qorxmaq; майдандиз акъатун meydana çıxmaq, ortaya çıxmaq; майдандиз акъудун meydana çıxartmaq, ortaya çıxartmaq, aşkar etmək.