МАНИ

(-ди, -да, -яр) 1. mahnı, nəğmə, hava, şərqi; манидин mahnı -i \[-ı\]; 2. məc. nəğmə, civilti, cəh-cəh, cikkilti; ötmə (quşlar haqqında); * мани лугьун (ягъун) a) mahnı demək (oxumaq), səslə nəğmə oxumaq; b) məc. cəh-cəh vurmaq, civildəmək, ötmək (quşlar haqqında); манияр кӀелун məc. qəzəl oxumaq, boş-boş danışmaq, boşboğazlıq etmək, qəzəlləmək.