МАРИФАТЛУ

прил. 1) чирвилер авай. 2) эдеблу, руьгьдин михьивал гвай, тербия гвай. Марифатлу инсандал зун садрани куьз дуьшуьш жедач, Е. Э. Гьакимдиз. Антоним: марифатсуз.

МАРИФАТ
МАРИФАТЛУВАЛ

Digər lüğətlərdə