МЕШРЕБ

(-ди, -да, -ар) 1. yaxşı görünüş, gözəl görkəm; yaraşıq; мешреб алай дишегьли yaraşıqlı (gözəgəlimli) qadın; 2. zinət, bəzək, gözəllik; yaxşı cəhət; зегьмет инсандин мешреб я. Ata. sözü əmək insanın ziynətidir; мешреб гъун yaraşıq vermək, bəzəmək, zinətləndirmək, gözəllik vermək; * мешребдай аватун məc. abırdan düşmək, hörmətdən düşmək, biabır olmaq, rüsvay olmaq.