МЕШРЕБСУЗ

прил. 1) мешреб тушир, кутут тавур. Куьлуь тир мешребсуз цуьквери Яраз хьиз ни ганач атирдин. А. С. Беневшайри кьве сеферда... Рахадайла гъилер юзурун, чинив кьуьруькар шиз тун мешребсуз кар я. ЛГ, 1996, 21. VӀ.... Мешребсуз гьалар бегенмиш хьанвай хуьрерин чкайрин тӀварар кӀамай кьван кьаз жеда. И. Мурадов. Къайдасузвиликай къанун хьайила 2) хъсан акунар алачир, кӀалубсуз, мешреб алачир. Синонимар: абурсуз, келе куьтуьр, кӀалубсуз, эйбежер. Антоним: абурлу.

МЕШРЕБЛУВАЛ
МЕШРЕБСУЗВАЛ

Digər lüğətlərdə