МИДАД

араб, сущ.; - да, -да; -ар, -ри, -ра къайгъу, куьмек. Гила заз гьикӀдатӀан чидач, Заз тайин хабар жагъидач, Зи мидадда касни ( а ) квадач, Зун Мягьтел, серсер я, Зуьгьре. Е. Э. Суна, за ваз лугьун са чӀал. ЯтӀани за цазва жуван Бокалда и яд, Кьуьзуьлинни хъийир жаван, Терг ийир мидад. А. Ал. Андреян булах.

* мидадда акьун гл., вуж нин къайгъуда хьун. Мухлисатан ван къведай, адан мидадда акьадай касни авачир. 3. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем.

МИГЬРАБ
МИДАИМ

Digər lüğətlərdə