МИЛИЦА

|| МИЛИЦИОНЕР урус, сущ.;~ди, - да; -яр || ~ар, ~ирцуры, ~ир || ра милициядин жергедин къуллугъчи. Шегьерда, -. алава хъувуна ада, поступал алай милиционердин къуллугъдин девре са куьче жеда. Зи девре са тӀимил гегьенш я. - Изберг, Дербент шегьерар ва Кьибле патан Дагъустандин районар. З. Э. Кек галкӀизва. Са сеферда пиянзавай Фейзуллагьди рекьин къерехдал акъвазнавай кьве милиционер машиндин кутун тавуна са тӀимил амукьна. С. М. ЦицӀигъ-иаме. Урал мотоцикл гвай и милиционер яшлу итим я. З. Къ. ШейтӀандин веледар. Теми милицайрин патав фенайтӀа, абур виш сеферда, атана акъатдай. З. Къ. ШейтӀандин веледар. \[ЦӀарпӀар баде\] Жуван хъеме - кӀева! И Дербенрин милицаярни гзаф векъибур я! Ф. Б. Филиал.

* милицавал (милипионервал) авун гл., ни милицадин (милиционердин) пеше кьилиз акъудун. Милицавал авун хаталу ятӀани, гзафбуруз милицавал хуш я. Р.

МИЛИЗ
МИЛИЦАВАЛ

Digər lüğətlərdə