МОЛОДОЙ

прил. 1. gənc, cavan; молодое поколение gənc nəsil; молодое дерево cavan ağac; 2. təzə, tər, dəyməmiş, yetişməmiş; молодое вино təzə çaxır; молодой огурец tər xiyar; 3. coşqun, gəncliyə məxsus; молодой задор gəncliyə məxsus hərarət (coşqunluq, ehtiras); 4. в знач. сущ. молодой м təzəbəy, təzə evlənmiş oğlan; молодая ж təzəgəlin, tezə toyu olmuş qız; молодые bax молодожён 2-ci mənada; ◊ с молодых ногтей lap cavanlıqdan.

МОЛОДОЖЁН
МОЛОДОСТЬ

Digər lüğətlərdə