МУКЪАЯТВАЛ

сущ.; - или, -иле; -илер, -илери, - ияера мукъаят тир гьал.. Инал дикъетлувилелайни мукъаятвилелай артух затӀни лазим жезвачир. А. Къ. Нехирбанни лекь. Гьелбетда, ада вичин мукъаятвал гьиляй ахъайдачир. А.. И. Самур. Гададиз аламат аквазва. Мукъаятвални квахьна, са жизви кьил хкажна, ам тажубвилелди рушаз килигзава. М. В. Гьарасатдин майдандал. Синонимар: игьтиятлувал, саяхвал.

* мукъаятвал авун гл., ни мукъаят тир гьал кьилиз акъудун. Бязи чкайрилай ахьтин кьакьан чархар расалмиш жедай хьи, нагагь са тӀимил кьван мукъаятвал тавуртӀа ва я балкӀандик хуькуьрайтӀа, аватна, 6алкӀанни галаз рагара акьуна, тике-тике жедай... А. Ф. Лянет. Синонимар: игьтиятлувал авун, саяхвал авун.

МУКЪАЯТ
МУКЪАЯТВИЛЕЛДИ

Digər lüğətlərdə