сущ.; - или, -иле; -илер, -илери, -илера са вуч ятӀа кьилиз акъудиз жедай шартӀ, такьат, мумкин тир гьал. - На заз багъишламниш, чан фекьи, атун зун авуна, амма вахъ галаз вад келима рахадай мумкинвал хьанач. Ф. Савдагардин папанни фекьидин кьиса. Къаравулдиз вичел тапшурмишнавай шей хуьдай мумкинвилелай угъридиз ам чуьнуьхдай мумкинвал гзаф ава. А. А. Лезгияр. Лезги чӀала араб, фарс, туьрк ва урус чӀаларай атана «лезгиламиш» хьанвай гзаф гафар авайдакай дидед чӀалан ктабра кхьенва ва, мумкинвал хьайила, а гафарикай муаллимди тарсарани лугьузва. М. Алипулатов. Лезги чӀалан машгъулардай грамматикадай материалар. Кеферпатан Кавказдин тӀебиатдинни гьавадин мумкинвилерикай лап тӀимил менфят къачузва. ЛГ, 1997. З. Х. Балугъар кьаз, маса гана, хьайи къазанжийрихъ гими жуван хсусиятдиз маса къачуна, мад балугъар кьунив эгечӀна, цӀийи мумкинвилер ачух хьана. ЛГ, 2003, 27. ХӀ.
* мумкинвал гун гл., ни низ са вуч ятӀа кьилиз акъудиз жедай шартӀ, такьат, мумкин тир гьал арадиз гъун. Бубади вичин хциз Яламадал юкьван школа куьтягьдай мумкинвал гана. И. Гь. «Берлиндин вири кӀвалерад...». Вичиз и берекатар дадмишдай мумкинвал гайи, абур къисмет авур Аллагъдиз дуьаяр авуна, гила чилеринни цаварин Агъадивай ихтияр къачуналди, абурун дад аквазва. М. В. Гьарасатдин майдандал. Ахпа кьве юкъуз ва 27-ноябрдин нисиналди шегьерэгьлийриз шаирдин \[С. Сулейманан. А. Г.\] къаматдиз эхиримжи сеферда килигдай мумкинвал ганай. Ш. Шабатов. Сулейманан сур ва гуьмбет || Ж, 2004, 12. И.