МУРЗ

(мурцу, мурца, мурцар) 1. tiyə, ağız (kəsici alətlərin iti tərəfi); чукӀулдин мурз bıçağın ağzı; мурз аватун ağzı qayıtmaq, kütləşmək; 2. qabırğa, çıxıq, tin; qılıc, til; гуьнедин мурз yamac üstü, uzanan təpəliyin üstü (tili); sırt (məh.); столдин мурз stolun tini; * цӀун мурз bax цӀай.