МУХУЛ işə can yandırmayan, səhlənkar, muxul (məh); * мухулад ахвар dan. çimir etmə, mürgü döymə, mürgüləmə; мухулад кьун (мухулад ахвари кьун) çimir etmək, mürgü döymək (vurmaq), mürgü basmaq, mürgüləmək.