прил. 1. yumşaqbədənli; 2. zərif ətli (meyvə haqqında); 3. məc. iradəsiz, ağzıboş, zəif.
прил. 1. yumşaqbədənli; 2. zərif ətli (meyvə haqqında); 3. məc. iradəsiz, ağzıboş, zəif.
1. хъуьтуьл беден авай; назик хъуьтуьл як алай. 2. пер. буш къилихдин, кIевивал ийиз тежер; сун еб хьтин
Tam oxu »-ая, -ое.; разг. см. тж. мягкотелость 1) Имеющий мягкое полное тело. М-ая женщина. Мягкотелый человек. 2) Слабохарактерный; легко поддающийся чьему-л. влиянию. Мягкотелый мужчина. Мягкотелый начальник
Tam oxu »