НАСИБ
nəsib (1. pay, hissə; 2. qismət, bəxt, tale); насиб авун nəsib etmək, qismət etmək, uğruna çıxartmaq; насиб хьун nəsib olmaq, qismət olmaq, bəxtinə çıxmaq, payına düşmək; müyəssər olmaq.
|| НЕСИБ араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ра 1) кьисметдай къвезвайди. Несиб, кьисмет вичин кар тир, Дердинин дарман, алагуьзли
Tam oxu »