ср (мн. небеса) göy, səma; ◊ до небес вознести (превознести) tərifini göylərə qaldırmaq; попасть пальцем в небо yersiz söz demək, mənasız danışmaq; между небом и землёй yerlə göy arasında; небо коптить veyllənmək, avara-avara gəzmək; под открытым небом açıq havada; это небо и земля bununla onun arasında yerlə göy qədər fərq var; на седьмом небе быть (чувствовать себя) özünü göyün yeddinci qatında hiss etmək; sevincindən nə etdiyini bilməmək; небо с овчинку (в овчинку) показалось кому dünya başına fırlandı.