араб, сущ.; -ини, -та; -ер, -ери, -ера масадан затӀ жуванди хьун кӀан хьунин гьисс; къанихвал. Залумдин нефс хупӀ екеда... Е. Э. Гьарай эллер. Эй, залум нефс, ви гъиляй зун аэкиз я. Е. Э. Нефсиниз. Ибурун \[шииррин. - А. Г.\] арадани фекьийрикай пис ягьанат ийизвай, абурун питан вязер, абурун нефсинин азгъунвал, кьве чин алайвал ва ихътин маса мурдар хесетар пислемишзавай шиир ава. М. М. Гь. СтӀал Сулеймана азербайжан чӀалал туькӀуьрай шиирар. Гьар са халкьдихъ кьетӀен адетар ава. Лезгийрихъни хъсан, къени адетар авачиз туш - зегьметдал рикӀ хьун, мердвал, гаф чинал лугьун, кьуьлун гзаф кӀан хьун, нефс тахьун ва масабур чаз хас къилихар я. "Самур" газ., 2002,21. XӀ.
* нефс авай прил. темягькар. Синонимар: азгъун, кӀеви, минтӀикь, мутӀлакь, тух тежер, шкьакь. Антонимар: гъил ачух, жумарт, заха, мерд.
* нефс акъатуй (акъатрай )! межд. 'пуч хьуй, кьирай!' манадин мягькем ибара. Бесар ая атӀун тарар! Чун рекьизва, кьуна нефес. За кхьизмач мад квез чӀалар, Мус тух жеда? Акъатрай нефс! С. А. Куьгьне мани.
* нефс хуьн гл., ни масадан' шейиниз темягь тавун. Секин туш куьн чилел атай йикъалай. Нефс хуьх, за гьар касдиз бахтунин гъед гун! И. Ш. Кьудар.
* нефсинал ял алайди сущ. еке нефс авайди, къаних инсан;