ОБЛЕЧЁННЫЙ

прич. 1. geydirilmiş, geyindirilmiş; 2. məc. bürünmüş, əhatə edilmiş, örtülmüş; 3. məc. ifadə edilmiş; 4. məc. verilmiş; облечённый правом hüquq verilmiş.

ОБЛЕЧЕНИЕ
ОБЛЕЧЬ