ОБЛОЖЕННЫЙ

прич. 1. ətrafına (dövrəsinə)... qoyulmuş (düzülmüş, döşənmiş); 2. örtülmüş, bürünmüş, çulğalanmış, tutulmuş; 3. ərp bağlamış (dil, boğaz haqqında); 4. vergi qoyulmuş, vergi təyin edilmiş.

ОБЛОЖЕНИЕ
ОБЛОЖЕЧНЫЙ