ОБЯЗАННЫЙ

прил. 1. mükəlləfiyyətli, borclu (çox vaxt tərcümə olunmur və icbar fellər ilə ifadə olunur); мы обязаны помогать друг-другу biz bir-birimizə kömək etməyə borcluyuq (biz bir-birimizə kömək etməliyik); 2. borclu olan, minnətdar (olan); своим успехом я обязан учителю müvəffəqiyyətim üçün mən müəllimimə borcluyam (minnətdaram).

ОБЯЗАННОСТЬ
ОБЯЗАТЕЛЬНО

Digər lüğətlərdə